Çaçanik m.sh. -
-
bot. Pema e arrës; kokërr arre me lëvozhgë të njomë. Gjethe çaçaniku. Dru çaçaniku. Në hijen e një çaçaniku. Qëronte çaçanikë.
- Lëvozhga e gjelbër e kokrrës së arrës, që përdorët për të ngjyer, shark. Lyej (ngjyej) me çaçanik. Ziej çaçanik.