- Dy frymorë, dy sende a dy dukuri të njëjta, që merren së bashku ose që numërohen si një njësi; dyshe. Një çift valltarësh. Një çift lojtarësh (sportistësh). Një çift kuajsh (qesh). Dy çifte aeroplanësh. Një çift shtyllash. Çifte gjethesh. Një çift trekëndëshash. Çift forcash. fiz. I ndaj në çifte.
- Dhëndri me nusen ose i fejuari dhe e fejuara së bashku; një burrë e një grua ose një djalë e një vajzë që vallëzojnë së bashku. Çift i ri (i bukur). Çift i zgjedhur. Çift të rinjsh. Vallëzojnë çiftet. Ecin në çifte. Uroj çiftin. U ndanë në çifte. E bëj çift. bised. e martoj. Të trashëgohet çifti! ur.
- Mashkulli dhe femra që jetojnë bashkë për t’u shumëzuar (për kafshët). Një çift pëllumbash. Një çift lepujsh.
-
bised. Ai që është njësoj me një tjetër, ai që ka të njëjtat tipare a cilësi me një tjetër; shok. Çifti im. S’i gjendet çifti (nuk ia gjen çiftin) nuk ka tjetër si ai, nuk ka shok.
-
vet. sh. Dy pafta prej metali të bashkuara në një bosht, që mbërthehen në anë të kanateve të dyerve, të dritareve, të dollapëve etj. për t’u rrotulluar kur hapen e mbyllen; menteshë. Çiftet e derës. Çiftet e dritares. Vajos çiftet.
- Që përbëhet nga dy pjesë ose nga dy njësi të njëjta; që i ka të vendosura dy e nga dy pjesët e veta. Portë çifte. Gardh çift. Bërthamë çifte. Organet çifte. Pendë çifte. Gjethe çifte.
-
mat. Që pjesëtohet pa mbetje me numrin dy; par; kund. tek. Numër çift. Janë çift. I bëj çift.
- Që shënohet me numrin dy ose me një shumëfish të tij; kund. tek. Dhomat çifte.
- Shtiem tek a çift shih tek tek,~e.
- Nga dy, për dy; në grupe dy e nga dy. Çift e çift. Shkojnë çift. Ecin çift. Rrinë çift.
-
krahin. Njësoj; baraz. E bëj çift me diçka tjetër. E lë çift lojën (garën).
- I bëri veshët çift (bigë, curr, gërshërë, pipëz) shih te pipëz,~ a. I bëri këmbët çift (baras, kizë) mospërf. shih te këmbë,~a.