ABËCË f.
1. Alfabeti i gjuhës shqipe, i emërtuar sipas tri shkronjave të para të tij; alfabet. Abëcëja e shqipes. Mësoj abëcënë.
2. vet. nj. fig. Fillimet e një pune, hapat e para; njohuritë e para më të thjeshta e më të domosdoshme për diçka, bazat e diçkaje. Abëcëja e artit (e shkencës). Abëcëja e jetës.