Akoma ndajf. -
- Deri në kohën kur flasim, ende. Punon (rron) akoma. Akoma s`është gati (nuk ka ardhur). Është akoma fëmijë. Është akoma dimër. Akoma s`është gdhirë.
- Edhe më, edhe ca, më tepër. Ha (merr) akoma. Ka akoma. Do akoma?
- Edhe më shumë, më tepër (me shkallën krahasore të mbiemrave e të ndajfoljeve). Akoma më shumë (më tepër, më pak). Akoma më i madh (më i mirë, më i ftohtë).
- bised., iron. Përdoret me një mohim për të treguar se nuk shqetësohemi për të keqen që mund të ndodhë ose për të dëshiruar një të keqe. Akoma s`është thyer! Akoma s'ka thyer qafën!
- Akoma ti?!
- përdoret për të treguar se puna për të cilën na pyesin ka mbaruar prej kohësh;
- përdoret për të treguar se kërcënimi që na bëhet nuk na tremb. Është akoma (ende, hala) tek ura iron. shih tek urë ~a.