ALAMET m. thjeshtligj.
- Gjëmë, e keqe e madhe që i bëhet dikujt. Me gjëmë e alamete. Në ditë të alametit.
- Fjalë e rëndë, e pahijshme. Thotë alamete.
-
përd. mb. Përdoret para një emri me kuptimin: shumë i madh (i gjatë, i mirë, i bukur etj.). Alamet djali (vajze). Alamet shtëpie. Alamet dasme.