Arrati f.sh. -
- shih arratisje,~a.
- Mërgim për të shpëtuar nga ndjekjet. U hodh (doli) në arrati. E shkoi jetën në arrati.
- I dha arratinë e detyroi të largohej me ngut e në mënyrë të çrregullt, e bëri të ikte nga sytë këmbët, t'ua mbathte këmbëve nga frika. Mori arratinë