ATAVIZËM m.
- biol. Rishfaqje e disa tipareve dhe vetive të paraardhësve të largët te njerëzit, kafshët ose bimët, si forme trashëgimie; rishfaqje e disa vetive të të parëve të largët pas disa brezash. Dukuritë e atavizmit.
- fig. libr. Mbeturinë e marrëdhënieve shoqërore të kohëve të mëparshme, trashëgim nga e kaluara, gjurmë e së vjetrës në pikëpamje, në botëkuptim, në sjellje etj. Atavizmat e botës së vjetër.