ATILLË mb. dëft.
- I ngjashëm nga vetitë, i të njëjtit lloj me një tjetër a me diçka tjetër që është larg atij që flet; siç është ai ose ajo, sikurse ai ose ajo; kund. i këtillë. Punë e atillë. Një shtëpi të atillë. Dy copë të atilla. Disa të këtilla, disa të atilla.
- Përdoret për të shprehur një shkallë të lartë të cilësisë ose për të përforcuar vlerësimin mohues a pohues. Kushte të atilla. Rrethana të atilla. Njeri i atillë. Burrë (trim) i atillë.
- Përdoret në fjalinë kryesore për të treguar një cilësi a gjendje ose një shkallë të lartë të një vetie, që përcaktohet e zbërthyer në fjalinë e varur. Ka vite të atilla, që barazohen me epoka.
* I atillë e i këtillë: përdoret për të zëvendësuar fjalët vlerësuese, zakonisht sharëse, që janë thënë për dikë. Diçka e atillë pak a shumë ajo gjë, afërsisht ashtu.