| A |
Atrofizoj kal. -
-
vet. veta III biol., mjek. Dobëson, rrëgjon dhe mpin një organ ose një ind të organizmit.
-
fig. libr. E bëj dikë të humbë vetitë e mira, ia dobësoj a pakësoj dikujt aftësitë krijuese, i ndaloj zhvillimin. I atrofizon vullnetin. E atrofizon shpirtërisht.