Ballëndritur ‹ kuptimi

BALLËNDRITUR mb.poet.

Që ka fytyrë të hijshme, që shkëlqen nga bukuria; që i ndrit fytyra nga gëzimi. Vajza ballëndritura.
fig. Faqebardhë, ballëhapur.

Shih edhe: ballëngrysur ballëdjersitur ballëçelur ballëfshehur ballëhapur ballëkrenar ballëlart ballëlartë ballënxirë