Beditem vetv.vjet. -
- vet. veta III. Shfaqet papritur; bëhet ose del diçka pa e ditur se nga shpifet. Iu bedit një sëmundje (një lungë). Iu beditën ethet. Iu bedit një fjalë. Iu bedit në shtëpi.
- I ngjitem pas e nuk i ndahem, i bie më qafë, e mërzit. Iu bedit e s`i ndahej.