Belaqar ‹ kuptimi

BELAQAR mb. bised.

Që u nxjerr ngatërresa të tjerëve, që u bie më qafë të tjerëve; që kërkon sherr, që nxjerr belara. Çun belaqar.
Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.

Shih edhe: belbaraq bela belbaq beltar belaçor belas belamadh bel belor