Beribat mb.vjet. -
- Që është i çrregullt e i shkatërruar sa s'ka ku të vejë më keq; i përlyer, i ndotur; që nuk vlen për asgjë. Njeri beribat. Grua beribate. Shtëpi beribate.
- Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit (për njerëzit).
- E bëri beribat e prishi fare, e shkatërroi sa s'ka ku të vejë më keq; e përleu, e ndoti.