Besëlidhës ‹ kuptimi

besëlidhës m.sh. -

Ai që ka lidhur besën për veprime të përbashkëta me të tjerët, pjesëtar në një besëlidhje; aleat.
Përd. mb. sipas kuptimit të emrit. Krerët besëlidhës.

Shih edhe: besëlidhur besëlidhje besëthyes besëlig besëprerës besërisht besëlashtë besëmirë besueshëm