Beter
I mb.thjeshtligh -
- I keq sa s'ka ku të vejë më; i shëmtuar; që s'ka fare vlerë. Fëmijë beter. Më betere se të tjerat.
- Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.
- U bë beteri ndodhi një gjëmë e madhe, u bë një kasaphanë e vërtetë, u bë kiameti.
II ndajf.thjeshtligj. -
- Shumë, sa s'ka ku të vejë më, tepër. Beter i shëmtuar (i rëndë, i keq). I bukur (i lartë) beter. Të këqija beter. E do beter.
- Shumë keq, aq keq sa s'ka ku të vejë më. Është (u bë) beter. I shkon puna beter. Për beter për faqe të zezë.