Bishtor
I m.sh. - bishtuk.
II mb. -
-
anat. Që ndodhet në bisht, i bishtit. Pjesa bishtore e trupit.
- Që ka bisht të gjatë, bishtje (për frutat dhe për disa perime). Dardhë bishtore. Qepë bishtore.
-
tek. Që përbën një pjesë të vetme së bashku me bishtin. Frezë bishtore.