BJESHKË f.
- Mal i lartë me kullota verore. Bjeshkë të larta. Bjeshkë me dëborë. Bari i bjeshkës. Ujë bjeshke. Ngjiten në bjeshkë. Zbresin nga bjeshka. Verojnë në bjeshkë. Është si bjeshka është e bëshme e plot shëndet (zakonisht për vajzat). Të rrojë sa bjeshkët! ur.
- Tokë gurishte e jopjellore në vend të thepisur.
Shprehje:
- E bëri bjeshkë diçka
E zmadhoi shumë një punë, e bëri qimen tra, e bëri mizën buall. - Sheh përtej bjeshkë (prapa malit)
Sheh larg, është largpamës. - Sikur ka bjeshkën në shpinë
a) E ndien veten shumë keq nga ana shëndetësore;
b) Është në një gjendje të rëndë, ka shumë halle e kokëçarje.