branë
I f.sh. -
- shih lesë,~a I 1. Branë e rëndë (e lehtë). Branë me thika. I heq (i shkoj) branën (tokës).
- Vegël në trajtë bige, me një peshë përsipër, që shërben për të mbajtur të tërhequra fijet, kur i endim dhe i mbledhim në shulësin e tezgjahut. Guri i branës.
- krahin. Ortek bore.
II ndajf.
- Zvarrë, rrëshqanthi. Branë për tokë. Osh e branë. Tërheq branë. Hiqej branë.