Brengosur mb. - Që ka një brengë, që vuan shumë shpirtërisht, shumë i hidhëruar e i mërzitur; i trazuar, i shqetësuar thellë në shpirt; që shpreh një vuajtje të brendshme. Nënë e brengosur. Zemër e brengosur. Me shpirt të brengosur. Vështrim i brengosur. Rri (është) i brengosur.