Brenë ‹ kuptimi

brenë f.sh. -

Shkop i gjatë e i trashë, që përdoret për të thurur gardhe, për të shkundur arra, ullinj etj.; shufër, shtagë. Thur me brena.
Dru i gjatë, që përdoret për të shtyrë lundrën gjatë lundrimit në ujëra të cekëta.

Shih edhe: brengë brengem brenget brendës brendëse brendësi breginjë breshanë brengosem