breshkë f.sh. -
- zool. Kafshë e vogël zvarranike, që e ka trupin të futur në një guaskë kockore pulla-pulla, të rrumbullakët lart dhe të sheshtë poshtë, që ka katër këmbë të shkurtra dhe ecën shumë ngadalë. Breshkë toke. Breshkë uji breshkujëse. Breshkë kënete (deti). Gropë breshkë. Vezë breshkë. Samar (guaskë) breshkë. Me hapin e breshkës shumë ngadalë. Ecën si breshkë ecën shumë ngadalë. Si kokë breshke.
- zool. shih breshkëz,~a 2.
- bot. shih breshkëz,~a 4.
- krahin. Lëvozhga e fortë, gujava e lëndës së lisit, e valanidhit etj.
- Hirrë breshkë thjeshtligj. shumë i hollë (për lëngun e gjellës, për qumështin etj.). Duket breshka është rrafshuar, është sheshuar krejt; shihet, dallohet çdo gjë shumë qartë, s'ka asnjë pengesë për pamjen. I ka hipur breshkës iron.