Bubullimë f.sh. -
- Gjëmim i zgjatur dhe i mbytur, që shoqëron vetëtimën. Gjëmon bubullima.
- Zhurmë e madhe dhe e zgjatur, gjëmim; krismë shurdhuese, buçimë. Bubullima e topave (e mortajave, e minave). Bubullima e kambanave.
- Si bubullimë (si rrufe) në qiell të kaltër (të kthjellët) përdoret për diçka të rëndë që vjen fare e papritur.