Buburrec m.sh. -
- zool. Kandërr me krahë të fortë e me brirthë të gjatë, zakonisht me ngjyrë të zezë a të errët të ndritshme, që rron në plehra, në mure etj.; emër i përgjithshëm për disa kandrra të vogla pa krahë dhe që dëmtojnë bimët. Buburreci i zi. Buburreci i drithërave. Buburreci i duhanit. Buburreci i fasadës. Buburreci i bizeles. Buburreci i patates. Buburreci i ullirit. Buburreci i luleve. Luftimi i buburrecit. Ecën si buburrec. Shtohen si buburrecat.
- zool. Mizë dheu; milingonë.
- zool. Bishtfultere.
- fig. mospërf. Njeri me trup të vogël.
- U bë buburrec u mblodh nga frika.