Bukëbardhë ‹ kuptimi

Bukëbardhë mb. -

Që e ka bukën, thelbin ose zemrën të bardhë (për disa pemë). Arrë (lajthi) bukëbardhë.
fig. Mikpritës, bukëdhënës; zemërbardhë.

Shih edhe: bukëbar bukëdhënë bukëtar bukë bukëdhënës bukëmbël bukëmirë bukëtore bukëvale