Buzëkyqur ‹ kuptimi

Buzëkyçur mb. -

Që nuk flet fare, që s’e hap gojën, i heshtur; që nuk nxjerr të fshehtë nga goja, gojëkyçur.
fig. I dëshpëruar, i pikëlluar.
përd. ndajf. Pa folur fare, pa hapur gojën, gojëkyçur.

Shih edhe: buzëkyçur buzëvarur buzëkuq buzëkuqe buzëlepur buzëplasur buzëpjekur buzëqarë buzëqeshur