Byk m.sh. -
- Kashtë e imët dhe e copëtuar, që del nga shirja e nga pastrimi i grurit, i elbit, i orizit, i tërshërës, i thekrës etj. dhe që përdoret si ushqim për kafshët, për shtroje etj. Byk i trashë. Byk gruri (elbi, tërshëre, orizi, liri).
- Pluhur i imët që del nga sharra, nga kalbëzimi i drurit etj. Byk sharre. Byk druri.
- fig. keq. Njeri a send që nuk ka asnjë vlerë dhe që s’hyn në punë; mbeturinë e padobishme. Kashtë e byk. Është byk.
- përd. mb. Që është bërë copë e çikë, që është si pluhur. Copë e byk. E bëj byk e bëj copë-copë, e bëj pluhur.
- E bëri byk
une dua te hiki ne shtepi