Bërtas jokal. -
- Flas me zë shumë të lartë, them diçka duke thirrur fort, gërthas, thërres. Bërtet me zemërim. Bërtet fort. Mos bërtit!
- Lëshoj thirrje të fortë, këlthas. Bërtiti nga dhembja (nga frika). Bërtiti me të madhe (fort, në kupë të qiellit). Qan e bërtet.
- E qortoj ose e shaj dikë duke i thirrur, i flas për një gabim a për një faj që ka bërë. I bërtiti kot (rëndë). I bërtet djalit. U bërtet nxënësve. Mos i bërtit! I bërtet së bijës, të dëgjojë e reja. fj.u.
- keq. Flas ose shkruaj shumë për diçka, bëj shumë zhurmë për një çështje, duke u përpjekur me çdo mjet të tërheq vëmendjen ose të arrij, një qëllim; çirrem. Bërtet me të madhe. Çirret e bërtet.
- vet. veta III. Nxjerr tinguj a zë të fortë e të lartë (për kafshët). Bërtet dhia. Bërtasin sorrat.