Cangë f.sh.krahin. -
-
Pemë e papjekur dhe e fortë. Këputi (hëngri) ca canga. Canga të mbledh gojën.
-
përd. mb. I papjekur dhe i fortë (zakonisht për pemët). Fik cangë. Dardhë (pjeshkë, qershi) cangë.
-
fig. I papjekur nga mendja. Është akoma cangë.
- E ka kokën cangë është kokëfortë, është kokëgdhe.