Cingël m. -
- Shkop i shkurtër, i prerë pjerrtas në të dy anët, me të cilin luajnë fëmijët duke e goditur me një shkop me të gjatë; loja që luhet me këtë shkop. Shkop e cingël. Luaj (me) cingël. I bie cinglit. Hedh cinglin. I hollë si cingël. Sa një cingël shumë i vogël e i imët (zakonisht për fëmijët).
- Shkop i vogël, që mban të ngrehur grackën e zogjve. Bie cingli.
- Shkop i vogël në vegjë, me të cilin thuret spiku.
- Xhingël, stoli e vogël.
- Luaj cingël me dikë tallem me dikë, duke mos e marrë një punë me gjithë mend; e sjell rrotull, bëj si dua vetë me dikë.