Cub
I m.sh. -
- Ai që del malit, fshihet e bën grabitje me armë në dorë; kusar. Cub mali. Doli cub.
-
fig. Trim kokëkrisur.
II mb. -
- Që e ka bishtin të prerë ose të shkurtër, bishtcung. Qen cub. Dele cube.
- Që nuk ka hala (për grurin). Grurë cub.
- Përd. em sipas kuptimeve të mbiemrit.