DËBUAR mb.
1. Që e kanë përzënë nga një vend, që e kanë dëbuar. Fshatarët e dëbuar iu hodhën beut në fyt.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.
- Rri si qen i dëbuar keq. rri mënjanë, me frikë e i shtruar, rri me bisht ndër shale, si qen i rrahur.
DËBUAR mb.
1. Që e kanë përzënë nga një vend, që e kanë dëbuar. Fshatarët e dëbuar iu hodhën beut në fyt.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.