DALTË f.
Vegël prej çeliku me majë shpatuke e të mprehtë dhe zakonisht me dorezë druri, që përdoret për të gdhendur drurin, për të latuar gurin, për të prerë teneqenë etj. duke e rrahur me çekiç. Daltë e ngushtë. Daltë guri. Gdhend (latoj) me daltë.
- Ia la në daltë dikujt u tregua më i zoti e më i shpejtë se dikush tjetër, ia la në dorë.