DERGJUR mb.
Që ka lënguar gjatë nga një sëmundje ose që ka vuajtur nëpër burgje dhe është ligështuar shumë nga trupi a nga shpirti; i dërrmuar, i vrarë trupërisht e shpirtërisht. Është njeri i dergjur. Grua e dergjur lehonë.
DERGJUR mb.
Që ka lënguar gjatë nga një sëmundje ose që ka vuajtur nëpër burgje dhe është ligështuar shumë nga trupi a nga shpirti; i dërrmuar, i vrarë trupërisht e shpirtërisht. Është njeri i dergjur. Grua e dergjur lehonë.