Serbisht
DIMËR m.
1. Stina e katërt dhe më e ftohtë e vitit, që vjen pas vjeshtës (në gjysmërruzullin verior fillon me 22 dhjetor e mbaron me 21 mars). Dimër i ftohtë (i butë, i egër, i ashpër). Dimër i gjatë. Dimër me dëborë. Këtë dimër. Tërë dimrin. Në dimër. Në mes të dimrit. Para (pas) dimrit. Stina e dimrit. Shirat (të ftohtët) e dimrit. Acari (thëllimi) i dimrit. Pushimet e dimrit (për nxënësit a për studentët). Rrobat e dimrit. Netët e dimrit. Hyri (doli, filloi, mbaroi) dimri. E hodhën (e kaluan, e kapërcyen) dimrin. Mbledh (ruaj) për dimër.
2. Muajt më të ftohtë të vitit; kund. verë, behar. Dimër e verë gjatë gjithë vitit, në çdo kohë të vitit, vazhdimisht. Doli vera e hyri (erdhi) dimri.
3. Kohë e ftohtë dhe e keqe, zakonisht me dëborë; kund. behar. Bën dimër. Ç'është ky dimër që na zuri!
4. përd. ndajf. (në rasën dhanore të numrit njëjës të shquar). Gjatë dimrit, në dimër. Dimrit shtegtonin (zbritnin) në fusha.
- Dimri ha beharin fj. u. prodhimet e verës harxhohen në dimër; ato që grumbullohen kur puna ecën mirë harxhohen në ditë të vështira. Dimri ha gurë (kashtë, gozhdë) në dimër, meqë nuk ka prodhime të shumta e bën ftohtë, hahen edhe ushqimet më të këqija. Me sa dëgjohet qyqja në dimër shih te QYQ/E, ~JA. Kërkon dardha (thana, thanëza, rrush) në dimër (në shënëndre) shih te DARDH/Ë,~A. I lulon bahçja (edhe) në dimër shih te LULOJ. Na rrofsh për dimër, se për verë jemi vetë thjeshtligj., iron. i thuhet dikujt për t'i treguar se ia kemi nevojën në kushte të vështira dhe jo atëherë kur nuk na duhet. Lule dimri bot. shih te LUL/E,~JA. Zog dimri (zog bore ) zool. shih te ZOG,~U.