DOBI f.
Përfitimi që vjen nga një punë, nga një veprimtari etj.; e mira që ka dikush nga një punë, nga një veprim etj.; fryt; fitim. Dobia e përgjithshme. Dobi e madhe. Dobia e sportit. Dobia e vitaminave. Me (pa) dobi. Në dobi të dikujt a të diçkaje në të mirë të dikujt a të diçkaje. S'bën dobi. Ç'dobi sjell kjo? S'ka asnjë dobi.