DOMOSDO f. libr.
Domosdoshmëri. Ishte një domosdo historike.
DOMOSDO ndajf.
1. Patjetër, doemos. Do ta bëjë (do të vijë, do të shkojë) domosdo.
2. fj. ndërm. Kuptohet vetvetiu, pa dyshim, vetëkuptohet, natyrisht, ta merr mendja. Të rinjtë, domosdo, qenë të gjithë të gatshëm.