DORËLËSHUAR mb.
- Që prish shumë, që shpenzon vend e pa vend; që s'e man paranë, pasurinë etj.; që nuk di të kursejë; dorëshpuar, dorëlirë.
- Që nuk kërkon sa duhet dhe si duhet nga të tjerët, që s'është kërkues, që bën lëshime ndaj atyre që gabojnë e që kanë të meta në punë; dorëlirë.
- përd. ndajf. sipas kuptimeve të mbiemrit. Prishte (jepte) dorëlëshuar. Sillej dorëlëshuar.