DRITËHIJE f.
- art. Kontrasti me dritë dhe me hije që jepet në një pikturë; dhënia e diçkaje me dritë e me hije në një pikturë. Dritëhije e ëmbël. E jep (e pasqyron) me dritëhije.
- Vend a hapësirë me dritë dhe me hije; gjysmëhije. Nëpër dritëhije. Sheh (dallon) në dritëhije.