DRUAJTJE f.
- Frikë jo e madhe që kemi nga dikush a nga diçka dhe që na bën të stepemi ose të përmbahemi; ngurrim që na vjen nga një farë frike a turpi, mungesë guximi dhe vetëveprimi. Druajtja e fillimit. Nuk ka druajtje. Ka pak druajtje. Flet (kritikon) pa druajtje. Hyri me druajtje.