DUKË m. hist.
Titull i lartë aristokratësh, më i ulët se ai i princit; sundimtari i një dukate; ai që mbante këtë titull.
DUKË f.
Dukje.
- Si e ka dukën? si duket puna, si janë shenjat, si duken shenjat? Humbi pa shenjë e pa dukë shih te SHENJ/Ë,~A.
DUKË m. hist.
Titull i lartë aristokratësh, më i ulët se ai i princit; sundimtari i një dukate; ai që mbante këtë titull.
DUKË f.
Dukje.