DYFEKÇI m. vjet.
1. Armëpunues, armëtar; armëndreqës.
2. Ai që mbante pushkë dhe shtinte mirë me të. Dyfekçi i zoti.
3. etnogr. Krushk nga familja e dhëndrit, zakonisht i armatosur, që vinte për të marrë nusen. Nisi me krushqit dhjetë dyfekçinj.
DYFEKÇI m. vjet.
1. Armëpunues, armëtar; armëndreqës.
2. Ai që mbante pushkë dhe shtinte mirë me të. Dyfekçi i zoti.
3. etnogr. Krushk nga familja e dhëndrit, zakonisht i armatosur, që vinte për të marrë nusen. Nisi me krushqit dhjetë dyfekçinj.