Dëgjueshmëri ‹ kuptimi

DËGJUESHMËRI f. libr.

Të qenët i dëgjueshëm a i kapshëm me vesh.
Aftësia a mundësia për të dëgjuar a për t'u dëgjuar. Dëgjueshmëri e lartë (e ulët). Zona e dëgjueshmërisë. Kanë dëgjueshmëri të ndryshme. Rrit dëgjueshmërinë.

Shih edhe: dëgjueshëm dëgjues dëgjesë dëgjuar dëgjohem dëgjim dëgjimor dënueshëm dërgesë