DËRDËNG mb. bised., edhe mos
1. I shëndoshë, i mbushur e i ngjeshur nga trupi. Trup dërdëng. Burrë dërdëng. Grua dërdënge.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Ç'është gjithë ai dërdëng!