ENDËS I m.
1. Ai që end pëlhurë etj., ai që punon në vegjë a në tezgjah. Endës i shkathët. Endës pëlhurash.
2. tekst. Boshti ku vendosen kallamat me fijen e perit për të endur majën.
ENDËS II m. bot.
Mugull, syth i bimëve.
ENDËS I mb.
1. Që shërben për të endur pëlhurë. Makinë endëse.
2. Që end pëlhurë etj., që punon në vegjë ose në tezgjah. Punëtor endës.
ENDËS II mb.
Endacak. Fiset endëse.