FAJANCË f.
1. vet. nj. Qeramikë e hollë, që përgatitet nga një lloj deltine e bardhë, të përzier me gjips e me lëndë të tjera dhe që përdoret zakonisht për të bërë enë kuzhine, pllaka për të veshur muret etj. Enë (pllaka) prej fajance.
2. kryes. Enë ose sende të tjera prej kësaj qeramike. Prodhon fajanca.