FARKËTAR m.
1. Punëtor që farkëton hekurin për të bërë vegla të ndryshme, hekurpunues, kovaç. Farkëtar i zoti. E çoi te farkëtari.
2. fig. shih FARKËTUES,~I 2.
FARKËTAR m.
1. Punëtor që farkëton hekurin për të bërë vegla të ndryshme, hekurpunues, kovaç. Farkëtar i zoti. E çoi te farkëtari.
2. fig. shih FARKËTUES,~I 2.