FIDAN m.
1. Bimë a pemë e re, që ka dalë nga fara a nga një shartesë dhe që shkulet për t'u rimbjellë në një vend tjetër; mënjollë, njomëz. Fidanë duhani (qepësh). Fidanë orizi. Fidanë arrash (gështenjash, mollësh, kumbullash). Mbjell me fidanë.
2. përd. mb. fig. I drejtë e i gjatë në trap, filiz. Djalë fidan. Me trupin fidan.