FRINGO mb.
1. Që sapo është bërë a është prodhuar, fare i ri. Këpucë (rroba) fringo.
2. përd. ndajf. Veshur me rroba shumë të mira e të pastra; me rroba krejt të reja. Ishte veshur fringo. Rrinte fringo.
FRINGO mb.
1. Që sapo është bërë a është prodhuar, fare i ri. Këpucë (rroba) fringo.
2. përd. ndajf. Veshur me rroba shumë të mira e të pastra; me rroba krejt të reja. Ishte veshur fringo. Rrinte fringo.