FTOHUR f.
Sëmundje e organeve të frymëmarrjes, që shkaktohet nga një ftohje e përgjithshme e organizmit, rrufë; sëmundje e mushkërive që shkaktohet nga ftohja; të ftohtë. Jam me të ftohur. Ka marrë të ftohur.
FTOHUR as.
1. shih FTOHJ/E,~A 1
2. shih FTOHUR,~A (e).
FTOHUR mb.
1. Që i është ulur temperatura: që është bërë më i ftohtë, që i është hequr të nxehtët. Qumësht i ftohur.
2. Që ka marrë të ftohur, që është sëmurur nga të ftohtët. Ishte i ftohur.
3. Që është lëvruar për të tretën herë (për tokën). Tokë e ftohur.
4. bised. euf. I vdekur. E gjeti të ftohur.