FUNDJE f.
1. Mbarim, fund; përfundim. I erdhi fundja.
2. Vend a pjesë që ndodhet në fund të diçkaje. Fundjet e arës.
3. kryes. shih FUNDÇ/E,~JA 1. Këput fundjet e duhanit.
4. Shualli që vihet poshtë këpucëve kur ndreqen, balla. U vë këpucëve fundje.
FUNDJE f.
1. Mbarim, fund; përfundim. I erdhi fundja.
2. Vend a pjesë që ndodhet në fund të diçkaje. Fundjet e arës.
3. kryes. shih FUNDÇ/E,~JA 1. Këput fundjet e duhanit.
4. Shualli që vihet poshtë këpucëve kur ndreqen, balla. U vë këpucëve fundje.